هیجده سال سن زیادی نیست. نمی توان اینگونه تصور کرد که نوجوانی 18 ساله به راحتی می تواند از آینده و زیبایی ها و آرزوهایش بگذرد.

آن روزها، روز به روز تعداد این نوجوان ها زیادتر می شد و اسماعیل یکی از آن ها بود.در کودکی به خاطر تنگدستی خانواده درس را رها کرد و کمک حال پدر شد. زمان می گذشت و او بزرگ تر می شد و اخلاق و منشش فراتر از زمان رشد می کرد.رفتارهایش از سر عادت نبود. گستره ذهنش فراتر از دنیا بود و مادیات. جنگ و جبهه را برگزید با آن که می توانست در کنار خانواده بماند و زندگی کند.گمنام رفت و گمنام شهید شد. تا جایی که هیچ کس ندید چگونه به شهادت رسید. او عاشق شهدا بود و سرانجام پس از ماه ها حضور غیرتمندانه در جبهه، در عملیات خیبر صدای وصل در گوش جانش پیچید و روانه شهر شقایق ها شد.بسیجی شهید «اسماعیل خالوئی»، سال 1345 در اصفهان متولد شد و در 1362/12/11 در عملیات خیبر به شهادت رسید.