برای تمدن و فرهنگی که «دین»اش دین «کتاب و کتابت»، نوشتن و نوشتار است، و متن مقدسش با «سوگند به قلم و آنچه می نویسند»، آغاز می شود، سرنوشت کتاب و کتابخوانی آیا در کشور ما رقت انگیز نیست؟

هر ایرانی به طور متوسط در سال چه اندازه کتاب می خواند؟ و میزان آن در مقیاس جهانی چقدر است؟ هرچند پس از انقلاب با نوعی جهش بزرگ فرهنگی و علمی و به راه افتادن نوعی «جنبش ترجمه نوین» و کوشش های ارجمند پژوهندگان و مترجمان مواجه بوده ایم، اما همزمان نیز همه شنیده ایم، به ویژه در سال های اخیر که در بازار کتاب، کتابفروشی و انتشارات بود که پی درپی بسته و مجوزش لغو می شد و به جای آنها «جگرفروشی ها» رونق می گرفتند!