(بدان ای سالک راه حق!) برای وصول به ایمان ابتدا باید حجاب هایی که مانع از دیدار می گردد برطرف شود... برطرف شدن حجاب ها به سه نحو متصور است!

1- در هنگام مرگ حجاب ها برطرف می شود. اما آیا ایمان در هنگام مرگ ارزش دارد؟ هرگز! مهم این است که انسان براثر کوشش و ریاضت شرعیه حجاب ها را برطرف کند.

2- انسان با عمل به دستورهای شرعی، رذایل را زایل کند و به فضایل آراسته شود. حجاب ها که از میان رفت، شهود تحقق پیدا می کند. بنابراین ابتدا از طریق تقلید و استماع، پیوند قلبی پدید می آید و سپس سیر برهانی تحقیقی پیش می آید و شخص به مرتبه ایمان تحقیقی نایل می شود و براثر سلوک عملی و معنوی نیز ایمان شهودی و عیانی حاصل می شود. تا این مرحله جنبه عمومی دارد و برای همه کس مقدور است. حتی شخص می تواند اهل برهان نباشد اما بر اثر تهذیب نفس و تحمل ریاضات شرعیه، چشم باطنی پیدا کند و آنچه را که به چشم ظاهر دیدنی نیست ببیند.

3- ممکن است افرادی به لحاظ روحی و قلبی قابلیت شهود حق را داشته باشند، یعنی براثر ارتباط با یکی از اولیای خاص الهی، رفع حجاب خدا صورت گیرد. از این نمونه ها در تاریخ کم نبوده اند... همانند زهیر که با اهل بیت میانه ای نداشت. ولی در اثر یک ملاقات با امام حسین، حسینی شد...»(1)