آرشیو شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۳، شماره ۲۰۲۸
هنری
۱۱

توضیح فخرالدین انوار درباره سخنان کیمیایی

گفت وگوی هفته گذشته «شرق» با مسعود کیمیایی، بازتاب هایی را میان برخی فعالان فرهنگی، رسانه ای و سینمایی برانگیخت. این واکنش ها عمدتا معطوف به برخی ارجاعات تاریخی بود که کیمیایی بر زبان رانده بود. روزنامه؛ آمادگی دارد که پاسخ احتمالی کیمیایی به ابهامات و انتقادها را منتشر کند. از جمله کسانی که بخشی از سخنان کیمیایی را مورد نقد قرار داده؛ فخرالدین انوار از مدیران سینمای ایران در دهه های 60 و 70 است که در متن ارسالی به «شرق» اعلام کرده است: روزنامه وزین «شرق»، در شماره 2026 چهارشنبه 7خرداد 1393 متن گفتگویی با جناب آقای مسعود کیمیایی فیلمساز برجسته سینمای ایران به چاپ رسیده است. ضمن احترام به آقای کیمیایی، نظر به گذشت نزدیک به 30سال از آن زمان و رجوع به مستندات تاریخی، مراتب زیر جهت روشن شدن اذهان خوانندگان محترم اعلام می گردد:

1- مسوولیت اینجانب در وزارت ارشاد از خرداد 1362 آغاز و در فروردین 1373 خاتمه می یابد.

2- فیلم «خط قرمز» به کارگردانی آقای کیمیایی در سال1361 توسط شورای بازبینی مردود اعلام می گردد. دلیل ذکرشده حضور بی حجاب خانم های بازیگر در فیلم بوده است.

3- مسوولیت بازبینی و صدور پروانه نمایش همواره برعهده شورای بازبینی و اداره کل نظارت و ارزشیابی بوده است و لذا؛ نه اینجانب و نه جناب آقای بهشتی مدیر عامل وقت «بنیاد سینمایی فارابی»، هرگز مستقیما اقدام به بازبینی و احتمالاحک و اصلاح فیلم نمی کردیم.

4- همه فیلمسازان محترم به شرایط سیاسی، اجتماعی پس از پیروزی انقلاب آشنا بوده و رعایت ضوابط و مرزهای اخلاقی و حساسیت برانگیز را در تولیدات سینمایی خود مدنظر داشتند.اینجانب منکر پیشنهاد انجام حک و اصلاح برخی از فیلم ها توسط شورای بازبینی نیستم. لیکن به شهادت آمار و ارقام موجود و در مقایسه سایر دوره ها و با توجه به یازده سال مسوولیت ما در راه اندازی و استقرار جامعه سینمایی متشخص و معتبر در این سرزمین، کمترین تعداد فیلم مردودی و کمترین حجم اصلاحی در همین دوره بوده است.

5- رعایت حرمت فیلمسازان و هنرمندان جزو مهمی از اصول سیاست های امور سینمایی بوده است. لذا ما هرگز نه جناب آقای کیمیایی و نه هیچ هنرمند دیگری را درجه بندی نکرده ایم. درجه «ج» نه به ایشان، بلکه به فیلم «تیغ و ابریشم» داده شده است. درجه بندی فیلم ها توسط گروهی از کارشناسان سینمایی صورت می گرفت. اگر چه؛ همواره در اینگونه تصمیم گیری ها احتمال خطا وجود داشته است.