دکان های دونبش؛ این تعبیری است که خیلی ها در مورد برخی مدارس فوتبال به کار می برند. تعبیری از یک نگاه کاملاکاسبکارانه برای مراکزی که در واقع باید اساس آنها را آموزش تشکیل بدهد.

به عقیده این افراد مدارس فوتبال مکانی است برای درآمد صاحبان آن که با وجود دریافت پول از خانواده ها، کیفیت آموزشی مناسبی ندارند. بچه ها بر مبنای شرایط سنی و جسمانی تفکیک نمی شوند و کنترل و نظارتی هم روی این قبیل مدارس نیست. متولیان این مدارس بدون فعالیت های عملکردی صرفا کسب درآمد می کنند و با توجه به گستردگی و جذابیت هایی که در ذات فوتبال نهفته است، به این ورزش در گروه های سنی نگاهی ابزارگونه دارند. این نگاه سنگین به مدارس فوتبال و از طرفی پرونده های جنجالی که از برخی مدارس به مراجع ذی صلاح و دستگاه های قضایی می رود، اوضاع در این مدارس را چندان رو به راه نشان نمی دهد.