مساله امروز خانه ملک الشعرای بهار، بحث فروش آن است. خانه ای که از دوره پهلوی به جا مانده، هیچ که نداشته باشد، خاطره ای دارد از حضور یکی از بزرگ ترین و مهم ترین چهره های ادبیات فارسی که دین او هنوز بر گردن زبان فارسی است و اگرچه مردم همراه با «مرغ سحر» او ناله می کنند و به ابهت «دیو سپید پای در بند»ش می نازند اما سهم فراموشی را هم نمی شود نادیده گرفت از زندگی گرانی زده آدم ها در این شهر دودگرفته.

خانه 70ساله بهار تا سال 85، لااقل انباری بود برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تا جایی باشد برای لوازم اداری فرسوده کارمندها اما حالاستاد اجرایی فرمان امام (ره) دست به کار فروش خانه شده و