حذف استاد از فرآیند آموزش و یادگیری، چالش عصری است که در آن کامپیوتر و یافته های گوگلی به جای هر استادی بر سکوی معلمی تکیه زده و انبوه اطلاعات همیشه در دسترس، از عمق دانستن کاسته است. در چنین فضایی جای خالی استادانی احساس می شود که در کلاس های درس خود، بیش از آنکه منتقل کننده اطلاعات باشند، مرام آموز بودند و چگونگی فکرکردن را می آموختند و از این منظر، جای خالی هوشنگ سیحون در معماری ایران بیش از قبل احساس می شود.

بسیاری از چهره های امروز معماری، سیحون را معلم و استاد چند نسل از معماران کشور می دانند و برخی هم به این داعیه، ان قلت هایی وارد می کنند اما واقعیت این است که سیحون در مرام آموزی،