فعالیت های مختلف صنعتی بشر موجب افزایش روزافزون دی اکسید کربن تولیدی شده است. برای کاهش و محدودسازی دی اکسید کربن سه شیوه اصلی وجود دارد. شیوه نخست، بهره گیری از سوخت های تجدیدپذیر و پاک به جای سوخت های آلاینده فسیلی است.

شیوه دوم به دام اندازی و ذخیره دی اکسید کربن و شیوه سوم به دام اندازی و تبدیل دی اکسید کربن به مواد دیگر است. بتازگی گروهی از پژوهشگران دانشگاه پرینستون توانستند به شیوه ای جدید دست یابند که دو مورد از سه شیوه بالارا در خود جای داده است. این دانشمندان توانسته اند به فناوری استفاده از انرژی خورشیدی برای تبدیل دی اکسید کربن به اسید فورمیک دست یابند.

در این شیوه از یک سلول الکتروشیمیایی دارای مایع (نظیر باتری خودرو) استفاده می شود. این شیوه به گونه ای طراحی شده که انرژی دریافتی از سلول های خورشیدی با کمترین هدر رفت در سلول الکتروشیمیایی به مصرف می رسد. به این ترتیب با ترکیب آب و دی اکسید کربن، اسید فورمیک تولید می شود. اسید فورمیک که گاهی آن را جوهر مورچه نیز می نامند، نوعی اسید است که از طریق برخی انواع مورچه ها تولید می شود. اسید فورمیک کاربردهای گسترده ای در صنایع مختلف دارد. برای نمونه از این اسید در تهیه مواد ضدباکتری و نیز نگهدارنده علوفه دامی استفاده می شود. همچنین از این اسید برای ساخت نوعی نمک به نام «فورمیت» بهره گیری می شود. این نمک برای آب کردن یخ و برف موجود روی باند فرودگاه ها به کار گرفته می شود.

یکی دیگر از کاربردهای احتمالی این فناوری جدید را می توان در ذخیره انرژی الکتریکی خورشیدی در سلول الکتروشیمیایی دانست. به این ترتیب شاید بتوان به شیوه ای ارزانقیمت و در دسترس برای استفاده بهینه از انرژی تولید شده توسط سلول های خورشیدی دست یافت.