طلوع طلاییه دیگر طلایی نخواهد شد و سه راهی شهادتش همیشه داغدار شهادت توست و خاک پاکش هم چنان تابوت پیکرت و فضایش هنوز آکنده از ندای یا زهرایت.

ای بی مزار! ای که نامت تا ابد در طلاییه در اهتزاز خواهد ماند، به ما بگو چه رازی میان تو و مادرت زهرا (سلام الله علیها) است که چنان با یادش می زیستی و به نامش نفس می کشیدی و مشتاقانه پهلو سپر تیر کردی و خونت جاری شد و ملائک از تو به شگفت آمدند و تو بی قبر ماندی و بی نشان. هنگام شهادت روزه بودی و زیاد روزه می گرفتی. از میان خاطرات رفیقانت خیلی چیزها نصیبم شد. از اخلاق و تواضعت در برابر مردم گرفته تا اخلاص و خلوصت در برابر خدا. نماز شبت و به دل کوه زدن هایت، و خادم مسجد بودنت که صبح ها زودتر از همه به مسجد می رفتی و درب مسجد را به سوی مردم می گشودی و شب ها دور از چشم همه به نظافت آن می پرداختی. هنوز مسجد محل، صدای اذانت را در مناره ها به یادگار دارد و تصویر زیبایت بر کاشی های مسجد یاد تو را در دلها زنده نگه می دارد.

فرازی از نوشته شهید: همیشه سعی کنید جاذبه ما بیشتر از دافعه ما باشد. به قول شهید بهشتی جاذبه در حد امکان و دافعه در حد ضرورت. اختلاف سلیقه ها باعث جدایی شما نگردد و همیشه سعی کنید در کارهای خود پیرو ولایت فقیه باشید.