کودتای 28 مرداد در تقویم ملت ایران از جمله روزهایی است که همچنان پس از شش دهه، گرم و تازه است و این زخم زهرآگین بر پیکر میهن ما در چنین روزی خشم فروخورده ای را می ماند که آمال و آرزوها و و آرمان های نسلی از بهترین فرزندان ایران را برباد داد و ناکامی دیگری بر ناکامی های تاریخی کشور ما افزود. راویان داخلی و خارجی این زخم چرکین هر یک از منظری و عینکی بدان نگریسته اند و البته واگویه هایی از خواسته ها و نیات خود را نیز بدان افزوده اند. ازسوی دیگر فقدان بینش و روش علمی و واقع بینانه مانع از یک روایت نزدیک به امر واقع در این واقعه جانکاه شده است و همه روایتگران در عین تاکید بر واقع گرایی نگاه خود دیگران