پزشکی یک هنر است و نباید نگران بود که برای کار پزشکی چه پاداشی می دهند. ارزش کار یک پزشک در آن است که پزشک هیچ کاری را نه از روی بیم انجام دهد و نه از روی امید. زیربنای این آموزه ها (که در عمل و اندیشه «پورسینا» نیز به خوبی می توان دید)، این است که پزشک تنها باید نگران تندرستی بیمار خود باشد و در این رهگذر بی هیچ بیم وامیدی، گام بردارد. به نظر من، ما پزشکان نه تنها در چنین روزی، بلکه در تمام لحظات زندگی حرفه ای مان باید همچون «پورسینا» کاری را که درست می دانیم، بدون ترس و واهمه در هر موقعیتی انجام دهیم و اگر کاری را درست نمی دانیم، حتی در تاریکی و تنهایی نیز از آن دوری کنیم. در زادروز «پورسینا»