گلی مرده بود اما هنوز داشت حرف می زد. از زایمان گاو مش اسحاق می گفت که پدرش برایش تعریف کرده بود. گاو و گوساله اش هر دو سر زا می روند و گلی همان روز به دنیا می آید. گلی خیلی دوست داشت وقتی مهندس عیانی نقشه کشی می کند، برایش چایی ببرد و یک ریز حرف بزند تا سرش را بالابیاورد و توی چشم هایش نگاه کند و بگوید، «واقعا!»

گلی عاشق عینک مهندس بود. هروقت خانه نبود، می رفت و عینکش را به چشم می زد و می نشست پشت میز طراحی و ادایش را درمی آورد. در یکی از همین روزها بود که نقشه ای را خط خطی کرد و کتک مفصلی خورد. بعد از آن بود که دوست داشت کتکش بزند تا بعد بیاید و نوازشش کند. اما دیگر او را نزد. هرچقدر حرف می زد، مهندس فقط سرش را بالامی آورد و می گفت، «واقعا!»