در بسیاری از موارد وقتی بزرگ و دانشمندی دعوت حق را لبیک می گوید این شعر مشهور که «از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش»، تداعی و مطرح می شود. در بسیاری از موارد این شعر مصداق ندارد و خیلی از اوقات از باب تعارف گفته می شود. در بسیاری از موارد این بیت برای بیان عظمت فاجعه کافی نیست. درگذشت استاد دکتر کاتوزیان در این گونه دوم است. به جرات و بدون تعارف جای خالی ایشان به این زودی ها پر نخواهد شد و صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را/که دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید. ویژگی های علمی و اخلاقی و سلوکی ایشان چونان بود که استاد را بین همگنان بی نظیر کرد و اکثر حقوقدان ها به نوعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم شاگرد ایشان بودند. در خصوص چنین فردی که مورد قبول و تحسین پیر و جوان، حقوقدان و غیرحقوقدان و بالجمله همه کسانی بود که او را به نوعی و به طریقی می شناختند و درباره ویژگی های ایشان چیزی نمی توان گفت. اکثر کتاب های استاد از مهم ترین منابع علم حقوق به حساب می آید و او حلقه یی از سلسله یی بود که حلقه های دیگر آن را مرحوم منصور السلطنه عدل، حائری شاه باغ، دکتر سید حسن امامی، دکتر جعفری لنگرودی و دکتر مهدی شهیدی تشکیل می دادند و افسوس که از این سلسله حلقه یی بیش به جا نمانده است و مدت زیادی طول خواهد کشید تا چنین کسانی به وجود بیایند. از شنیدن این خبر بسیار متاسفم. روحش شاد.