اهمیت«تصویر» در روزگاری که همه چیز بصری شده است، موضوعی نیست که برای درک اهمیت و ضرورت آن نیازی به فلسفه بافی و چون و چرا باشد، کافی است به میزان بینندگان شبکه های تلویزیونی و مقایسه آن با میزان خوانندگان رسانه های مکتوب پرداخته و آنگاه به مقایسه یی تحلیلی دست زد. «تصویر»در عصر ما از چنان قدرتی برخوردار شده است که هر مخاطبی بعد از مشاهده آن، به خیال خود پیام مورد نظر را دریافت کرده و تصور می کند آن پیام را حتی درک هم کرده است (این دسته از مخاطبان اصولادرک روشنی از مفهومی به نام سواد رسانه یی ندارند و تلویزیون هم چندان مایل به