این روزها تابلو اعلانات انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده های متعدد دانشگاه تهران، علامه طباطبایی، شهیدبهشتی، امیرکبیر و... نشان از خردادماه دارد و ماه بعد از آن؛ تابلویی که در چندسال گذشته قاب خاک خورده ای بود که رکود این نهاد را در دانشگاه های متعدد به رخ می کشید؛ اتاقی با درهای قفل شده و گاه نیمه باز البته با همسایه ای که امروزه می گویند هویت «بدلی» دارد؛ «انجمن اسلامی دانشجویان مستقل» و به قول دانشجوی حقوق دانشگاه شهید بهشتی«انجمن نه چندان محبوب» که در کنار انجمن اسلامی دانشجویان در حال حیات است؛ انجمنی که در سال 1378 از دل دفتر تحکیم وحدت بیرون آمد و دوسال بعد به طیف علامه و شیراز منشعب شد. طیف علامه به تفکر اصلاح طلبی و طیف شیراز به تفکر اصولگرایی نزدیک بود و در گذر زمان هر دو به سر طیف نزدیک تر می شدند.