استالین در همان حال که نادیا دور می شد داشت همچنان به او دشنام می داد. نادیا فریاد زد: «ساکت. ساکت!» استالین سرش را تکان داد و گفت: «چه وقاحتی!» یکی از میهمانان قضیه را اینطور تفسیر می کند که: «من هم باشم هرگز به زنم اجازه نمی دهم به این شیوه با من صحبت کند.» باید کسی با نادیا می رفت؛ پولینا مولوتف که یکی از بهترین دوستانش بود او را همراهی کرد، در طول کرملین پیاده رفتند. استالین هنوز داشت پچ پچ می کرد. چه کسی آن شب دربرابر آن همه اعیان و نزدیکان با او بود؟ خواسته بود با این کار او را در برابر بوخارین تحریک کند؟ آن زن خطاکار، همسر الکساندر ایگوریوف یکی از افسران ارتش سرخ بود؛ در طول شب با او