اخیرا از یکی از معماران تعبیر قابل تاملی شنیدم. می گفت هر روز در فاصله منزل تا محل کار، از مقابل کارگاه ساختمانی یکی از پروژه هایی که طراحی کرده بود، عبور می کرده. یک روز می بیند یکی از عناصر مهم ساختمان را که اتفاقا طراحی ویژه ای هم داشته، به شکل دیگر - و البته نامناسبی- اجرا کرده اند. بعد از مشاهده این وضعیت، با کارفرما تماس می گیرد و می گوید: قربان، اگر فکر می کنید ما اینجا مزاحم هستیم، بفرمایید که مرخص بشویم و دیگر دخالت نکنیم. این تعبیر «مزاحمت» برای حرفه معماری، البته ابعاد وسیع تری هم دارد. امروزه بخش عمده ساختمان های شهر، در غیاب معمار طراح، بنا می شود: نقشه جواز تهیه می شود، مهندس دارای