با توجه به این که قاضی هنگام صدور حکم محکومیت از نحوه رفتار مجرم در مقابل مجازات صادره بی اطلاع است و ممکن است رفتار مجرم در دوران تحمل مجازات حبس مثبت و رو به اصلاح و

نشان دهنده پشیمانی وی باشد، در این صورت از منظر فلسفه مجازات ها دیگر دلیلی وجود ندارد که مجرم اصلاح شده، بقیه مدت محکومیت را در حبس به سر ببرد. از این رو با اعطای «آزادی مشروط»، محکومان فرصتی برای خروج از زندان پیش از پایان دوره حبس پیدا می کنند. البته این آزادی مشروط و مقید به حسن رفتار و تبعیت از مقرراتی است که دادگاه برای دوران آزادی مشروط او وضع می کند و اگر در دوران آزادی مشروط تمام مقررات و ضوابط را رعایت کند، آزادی