قضیه وقتی رای دهندگان برداشتی از بیهودگی در عمل رای دهی خویش حس کنند و با ضعف و فرتوتی دولت های متکفل رفاهی و همچنین دولت های نولیبرال روبه رو شوند، در متون علوم انسانی، با عنوان «بحران مقبولیت» شناخته می شود. حاکمیت دولت ها و چیرگی و نفوذ آنها بر بنگاه ها، سازمان ها، احزاب، و شهروندان خود بیش از پیش مورد چالش قرار گرفته است.

بر مبنای متون مربوط به «بحران مقبولیت» در دولت های مدرن، در درجه اول، فرض بر آن است که این ضعف حاکمیت، بویژه به دلیل زوال حاکمیت اقتصادی دولت ها روی داده است. از یک سوی، دولت های رفاه تعهدات اجتماعی زیادی در زمینه بهداشت، آموزش و تامین اجتماعی متحمل شده اند و مدام به هنگام انتخابات برای جمع آوری آراء این وعده ها بیشتر می شوند؛ و در سوی دیگر، با کوچک تر شدن مستمر دولت ها، توان آن ها برای انجام این همه وعده،