مشتری پر و پا قرص برنامه 90 هستم، با همه انتقادهایی که این روزها به این برنامه می شود، اما مسلما یکی از پر مخاطب ترین برنامه های تلویزیون محسوب می شود،برنامه ای که به نظرم حتی اگر با استانداردهای مطلوب فاصله دارد،اما همچنان قابل توجه است.

دوشنبه شب اما بیش از دو بار،آن هم در حد چند دقیقه 90 را ندیدم،امان از این رادیو هفت!

طولانی ترین برنامه رادیو هفت، دوشنبه شب به مدت بیش از پنج ساعت با موضوع فصل پاییز روی آنتن رفت تا خیلی ها با پیامک به یکدیگر خبر دهند که این برنامه را از دست ندهند، تا من و برخی از مخاطبان 90، کنترل به دست روی شبکه آموزش بمانیم و درود بفرستیم به برنامه ای که مسلما از دل برآمده بود که آنچنان بر دل نشست. یک برنامه کامل، برنامه ای که شروع پاییز را در قالب موسیقی، کلمات، شعر، تصویر و حتی طنز نشانت می داد و همراهت می کرد با این جمله: «آغاز پاییز سال 1393.» و جالب این که قبل از آغاز بامداد اول مهر، خواهران اسکندری، لاله و ستاره، متن نیایش گونه ای خواندند و در شروع پاییز برای ایران و ایرانیان بهترین ها را همراه با باران آرزو کردند. یکی از ویژگی های این برنامه اجرای مجموعه ای از بخش ها در فضایی جدید و خارج از استودیوی همیشگی رادیو هفت بود. از بخش های دیگر این برنامه پخش کارتون های خاطره انگیز با اجرای گیتی خامنه بود.

اما هر چقدر بازخوانی ترانه «شد خزان» از سوی سه خواننده پیشکسوت با آن موسیقی غم انگیز، نوستالژی و خاطره انگیز شد، اجرای مناظره پاییز لبخند ها بر لب مخاطب نشاند. مناظره پاییزی نام بخشی از این ویژه برنامه بود که بین موافقان و مخالفان پاییز اجرا شد و الحق جذاب و دیدنی بود. اغلب متن هایی که از سوی هنرمندان خوانده می شد نوشته مخاطبان و بینندگان برنامه رادیو هفت بود که همین موضوع در واقع نشان دهنده ارتباط خوب و درست برنامه سازان رادیو هفت و مخاطبانشان است.

رادیو هفت نشان داده با تولید برنامه های جذاب که از خلاقیت سازندگان آن سرچشمه می گیرد، همچنان می تواند بیننده را ساعت ها پای تلویزیون بنشاند و راه بر همه شبکه های ماهواره ای ببندد. باید به دست اندرکاران این برنامه دست مریزاد و خسته نباشید گفت.