«هنوز از دری که باز مانده/ آدم ها می آیند و می روند/ هنوز هم «یک فرصت استثنایی» / در تبلیغات و حراجی ها به چشم می خورد/... / چه قدر همه چیز جدی گرفته می شود/ چه قدر خوب است که هنوز این آدم ها / مشغولیت هایی برای خود دارند/ چه قدر خوب است که این آدم ها / این همه مساله جدی برای ادامه دادن/ چه قدر خوب است که با اینها می خوابند و / بیدار می شوند و وقت ندارند پشت خالی زنده گی را ببینند»

اما «سنگی برای زنده گی سنگی برای مرگ» ناگفته های شاعری است که پشت خالی زنده گی را می بیند و از آن می نویسد. این کتاب که گویا آخرین شعرهای شهرام شیدایی هم است یک شعر بلند است اما در واقع تکه شعرهایی است که شاعر