واژه سکوت در عرف دیپلماتیک معنای عمیقی دارد که در صورت استفاده بجا، بموقع و موثر از آن می تواند از صدها موضع گیری، پاسخ، جوابیه و... تاثیر گذار تر باشد.

به نظر می آید وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بهره گیری بر تجارب چند ساله دیپلماتیک تاحدی توانسته با تکیه بر موضع سکوت فضای رسانه ای کشور را به نفع خود تغییر دهد. وی دریافته است که فضاهای غبارآلود، خواست مخالفین است تلاش برای کشیده نشدن برخی از اختلافات مدیریتی به سطح جامعه براساس تاکیدات مقام معظم رهبری و حفظ آرامش جامعه که از سیاست های دولت است در همین واژه سکوت معنا می شود. قطعا بررسی تغییر لحن مخالفین و عقب نشینی آن ها را می توان در همین سکوت معنادار جست و جو کرد.

چه بسا که فشار و مطالبات افکار عمومی مردم که خود بهترین قاضی هستند، در این عقب نشینی نقش بسزایی داشته و دارد و این نیز پاسخی است بر انکار قدرت این شبکه ها. وزیر ارتباطات پیشتر نیز بر مخالفت وزارت متبوعش بر محتوای مجرمانه این شبکه ها تاکید کرده بود و در این مسیر گام هایی نیز با تکیه بر دانش بومی برداشته است. حال چه می شود که همان نظر و موضع واعظی مفری می شود برای فرار از زیر فشارهای افکار عمومی؟

اینجاست که موضع سکوت نیز اهمیت خود را به رخ می کشد و مدیریت بحران با طعم دیپلماتیک معنای ملموس تری پیدا می کند.