مردم ایران به خوش قلبی و رافت شهره خاص و عام بوده و هستند، تا آنجا که بتوانند به همنوعان خود کمک می کنند. این حرف امروز و دیروز نیست، در بیشتر سفرنامه ‎های مستشرقین آمده که آنها هنگام عبور از ایران مهمان نوازی مردم این سرزمین را دیده و از آن به نیکی یاد کرده اند.

خوشبختانه زندگی مدرن امروزی باعث نشده که خوی مهربانی و دل رحمی از میان ایرانیان رخت بربندد. این ادعا با کمک های همیشگی ایرانیان به مستمندان ثابت شده و نیازمندان واقعی در کشور ما از مهربانی و لطف هم میهنان خود بهره برده اند. ایرانی ها گاه و بیگاه چتر لطف خود را گسترده و به کمک درماندگان دیگر کشورها نیز شتافته و بارها مهربانی خود را به جهانیان ثابت کرده اند.