شورای عالی انقلاب فرهنگی قبل از هر تصمیمی باید شرایط حاکم بر نظام آموزش عالی کشور را مورد یک ارزیابی قرار دهد تا ببینیم که دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ما در چه وضعیتی قرار گرفته اند؟ آنچه ما می بینیم این است که آثار تخریبی مدیریت آموزش عالی 8 سال گذشته در کشور آنچنان در دانشگاه ها تاثیر گذاشته است که به این زودی ها و سادگی ها قابل جبران نیست. بدون شک این مشکلات با تغییر و تحول برخی از مدیران یا افراد هم حل نمی شود. در همین راستا من معتقد هستم که شورای عالی انقلاب فرهنگی باید یک دگرگونی اساسی ایجاد کند.

به هر حال در نظام آموزش عالی کشور ما در هشت سال گذشته متاسفانه مدیرانی حضور داشته اند که کم ترین اطلاع را از آموزش عالی و مسائل مربوط به آن داشتند و به همین علت مسائل دیگر را در آموزش عالی کشور دخالت دادند. متاسفانه این روند به هیچ عنوان به صلاح کشور نبود و به نظر می رسد که باید هم دست وزارت علوم و هم دست وزارت بهداشت را به اندازه کافی باز بگذاریم تا بتوانند یک دگرگونی کمی و کیفی ایجاد کنند. به هر حال این نیاز احساس می شود که در شرایط فعلی و برای بهبود مسیر مدیران لایق و نخبه را جایگزین مدیران سابق کنند و به آنها کمک های لازم بشود تا در تصویب پیشنهادهای شان مشکلی نداشته باشند.

نکته یی که همگان به بارز بودن آن در مورد نظام آموزش عالی کشور معترف هستند این است که ما در مسائل آموزشی و پژوهشی کشور نیازمند یک نوع تغییر و تحول اساسی هستیم که باید توسط نخبگان و کارآمدان علمی کشور این حرکت صورت بگیرد. آموزش عالی ما نیازمند یک خانه تکانی اساسی است و به تحولات بنیادین کمی و کیفی نیاز دارد تا به واسطه آن امید داشته باشیم که روند توسعه علمی در کشور محقق خواهد شد یا خیر؟