تاریخ البته برای عبرت است و اولی الابصار و اولی الالباب مکلفند که در گذشته به دیده اعتبار بنگرند و از رنج و راحت تاریخ درس بگیرند. اما تاریخ، کلاه شعبده بازی نیست که با هر سلیقه و گرایشی دست در آن کنیم و برای حرف و عقیده مان حجت موجه بیرون بکشیم و خرگوش و پرنده نشان مردم بدهیم. ضمن اینکه بعضی تواریخ و سیر، از کتاب و کاغذ بیرون آمده اند و به هویت و فرهنگ و امر ملی تبدیل شده اند. سوانحی نظیر فتوحات مغول یا حمله اسکندر، تاریخند و اهل تحقیق و تتبع آنها را مطالعه می کنند و با ظرافت و نکته سنجی درباره شان کتاب می نویسند و حرف می زنند و سوالات اساسی مطرح می کنند اما حوادثی مثل کربلایا صفحاتی از تاریخ