اگر بخواهیم از کربلابگوییم و از عاشورا، می مانیم که چه سوژه یی برگزینیم و کدام بعد را بنگریم. محور کربلاحسین بن علی (ع) است که تجلی خداست، همان خدایی که هدف خلقت را معرفت قرار داده است که «ما خلقت الانس و الجن الالیعبدون». در روایت آمده است که مراد از «لیعبدون» همان «لیعرفون» یعنی معرفت است. خدا جلوه ها دارد و آیات و نشانه های خود را در تابلوی آفاق و انفس چنان نقاشی کرده است که همه به این معرفت برسند که انه الحق: «سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق» ما همه چیز را در آفاق – برون- و در انفس – درون- نشان می