درها همه چوبی اند، با کلونی آویخته در میان. سکوهای دو سوی در، زیر سایبان خانه، جزء تفکیک ناپذیر خانه های روستا شده اند، سکوهایی قرینه برای اندکی نشستن و در کردن خستگی عضلات پاهایی که کوچه های سربالایی را طی کرده اند. کوچه ها سنگفرش اند و دیوارها خشتی. خانه های کلون دار سکو دار قدیمی خالی اند از سکنه، کلون را که می نوازی بر در، کسی نیست آن سوی حیاط که بشتابد برای باز کردن در ساکنان خانه های اصیل و مغرور «یوش» رها کرده اند روستا را و رفته اند. تنها در و دیواری از هر خانه به جا مانده تا حفظ ظاهری باشد و مهر تاییدی بر اصالت روستا. درختان باریک سپیدار که پاییز را فریاد می زنند، در همه مسیر به چشم