در این نوشته درصدد آنیم، که دو امر مهم را به یادها آوریم و صاحب رسالتان را، به تحقق بخشی به این دو امر فراخوانیم و بسیج کنیم، بدان امید که خداپسند باشد و با نتیجه و نجات آفرین برای انسان بی پناه، پس ای:

نویسندگان و صاحب قلمان!

شاعران و هنرمندان!

محققان و دانشوران!

کارگردانان و فیلمسازان!

واعظان و تربیت گستران!

مربیان حوزه ای و مدرسان!

امروز اجتماع ما گرایشی درخور به کتاب و کتابخوانی ندارد؛ یعنی به گرسنگی روحی خود- به هیچ روی- پی نبرده و درصدد سیرکردن آن برنیامده است و به تحولی که در این بخش از حیات انسانی (کسب آگاهی و شناخت)، پیش آمده است، عطف توجهی نکرده است!