تونسی ها نخستین مردمی بودند که در دوران اخیر، انقلاب علیه استبداد و نابرابری را آغاز کردند و الگویی برای دیگر مردم ستمدیده در جهان عرب شدند. اقدام آنان باعث فرار دیکتاتور و تا حد فروپاشیدن همبستگی باند حاکم بر این کشور شد. مخالفان استبداد را طیف وسیعی از اسلامگرایان تا نیروهای ملی و میهنی تشکیل می دادند که خلاف اپوزیسیون دیگر کشورها، از شعور نسبتا بالایی برخوردار بودند.

همچنین تونس خلاف لیبی، مصر، سوریه و عراق موقعیت استراتژیکی مهمی برای جهان غرب نداشت، یا لااقل در رده های بعدی قرار داشت. لیبی قذافی دارای ذخایر عظیم جنگ افزار بود که خطر بالقوه و بالفعلی برای غرب به حساب می آمد و به هرتقدیر