در زندگانی ممکن است لحظاتی برای آدمی حادث شوند که بالاجبار یا بالاختیار، قید تمامی تلاش ها و اندوخته های گذشته را بزند و از صفر آغاز کند.

بسیار اتفاق افتاده است که فردی با سختی بسیار، سنگ روی سنگ می گذارد و ذره ذره انباشته می کند و رج به رج می بافد و...؛ اما به ناگاه هوس می کند که تمام آن مرارت ها و مشقت ها را با تلنگری کوچک و به دست خویش از بین ببرد!

در وهله نخست، شاید ارتکاب چنین عملی احمقانه انگاشته شود اما با اندکی تامل می توان به جوانب مثبت آن نیز پی برد، چراکه از صفر شروع کردن و نادیده انگاشتن مجاهدت های سابق از دو جنبه قابل بررسی است. اول اثرات مثبت و ثانی تاثیرات منفی.