گروه سلامت- فرزندتان می شنود، ولی در توجه کردن به صدا و تفکیک اصوات از یکدیگر دچار مشکل است.در واقع، او ناشنوا نیست، اما بد شنوا محسوب می شود، چرا که گوش هایش دچار تنبلی شده اند. جالب است بدانید که شیوع بدشنوایی در دانش آموزان دو تا سه برابر کم شنوایی برآورد می شود که به دلیل پنهان بودن این اختلال، تاثیر قابل توجهی بر مهارت های یادگیری آنها باقی می گذارد.

به گفته دکتر سعید ملایری، متخصص شنوایی سنجی و مدرس دانشگاه، تنبلی گوش یا «آمبلیودی» معمول در سنین دانش آموزی تشخیص داده می شود چرا که در این سنین مشخص می شود که دانش آموز، صدای معلم را می شنود، ولی نمی تواند به صدای وی در کلاس درس گوش دهد که این مشکل معمولابه دلیل ابتلابه اختلال پردازش شنوایی یا بد شنوایی است.