قرار گفت وگو با نرگس آبیار، کارگردان «شیار 143» گذاشته شده، قبل از گفت وگو یک بار دیگر سری به سینما می زنم تا فیلم را مجددا و بعد از زمان جشنواره ببینم، داخل سالن یک گروه خانم آمده اند که انگار دسته جمعی از طرف نهاد یا ارگان خاصی برای دیدن این فیلم دعوت شده اند. منتظر شروع فیلم هستم که ناگهان یکی از همان خانم ها که ردیف پشت من نشسته می گوید: «شنیده ام هر که آمده این فیلم را دیده با چشم گریان از سالن بیرون رفته...» نفر کنار دستی اش با لحنی توام با نگرانی می گوید: «یعنی ما هم گریه مان می گیرد؟!» و جواب می شنود: «نمی دانم!» فیلم آغاز می شود و در یک سوم پایانی از تقریبا تمام ردیف های پشت سرم صدای