چند روز پیش اگر یادتان باشد درباره ابتذال فراگیر وایبر و مشتقات و ملحقات دست و پاگیرش نوشتم و عرض کردم که سرگرم شدن به جوک های تکراری و خواندن جملات بی فایده و انبازی در گروه های مجازی فرصت واقعی خواندن و کتاب خواندن را از ما می گیرد. اگرچه من به صراحت نوشتم که منظورم این نیست که وایبر نخوانید که به جایش روزنامه بخوانید، مع ذلک دوستان بزرگواری برایم پیغام فرستاده اند که روزنامه های موجود چنگی به دل نمی زنند و چیزی بیش از وایبر برای عرضه ندارند و حتی از صراحت و نمک وایبر و توابعش هم بی نصیبند. لااقل وایبر لحظه یی اوقات آدم را خوش می کند و دوستان از هم جدامانده را به هم می رساند در حالی که روزنامه