بتهوون یکی از افتخارات تاریخ بشر است. آثار او سیر تکاملی احساسی همراه با تعالی در احساس و روح بشر است. برای شناخت و درک بهتر از بزرگان موسیقی جهان آنها را با شعرای کلاسیک و بزرگ ایران مقایسه می کنیم. شش بزرگمرد شعر فارسی چون فردوسی، خیام، نظامی گنجوی، سعدی، مولانا و حافظ را با بزرگان موسیقی چون باخ، هندل، هایدن، موتزارت و بعد از آن بتهوون باید تطبیق داد. حافظ نهایت کلام در شعر است و بتهوون در موسیقی، البته زمانی که شعر ترجمه می شود خاصیت خود را از دست می دهد اما موسیقی برای همگان قابل درک است. درباره آثار بتهوون باید بگوییم آثار او پلی است بین سبک کلاسیک و رومانتیک. این بزرگمرد موسیقی در 9سمفونی، 16 کوارتت و 32سونات یک سیر احساسی همراه با نوعی تعالی فکر را بیان کرده و در نهایت به یک عرفان موسیقایی رسیده و همیشه خدا را می بیند و به دنبال انسانیت است که دوره سوم زندگی هنری او و پیام های غیرموسیقایی یا انسانی بتهوون است. از جهت پیام های موسیقی نیز احتیاج به هیچ نوع تفسیر و گفتاری نیست، نهایت تکنیک و تکامل در آثار او قابل مشاهده است، بعضی از آثار او انسان را به آسمان می رساند و حالتی بسیار مقدس ایجاد می کند.