یکی، دو روز پیش به اتفاق دوستانم قصد سفر به گیلان کردیم. نزدیک رشت به پیشنهاد یکی از دوستان خوش ذوق به دیدن موزه «میراث روستایی گیلان» رفتیم. یک روز پاییزی بسیار زیبا، با هوای پرجاذبه پس از بارانی که درخت های جنگلی را و برگ های زرد به زمین ریخته را خیس کرده بود. جای جای موزه را که بیشتر به معماری قرون اخیر روستاهای سراسر گیلان توجه کرده است، دیدیم. خانه های برآمده از چوپ و گل، برای زندگی ساده روستاییان با طبقات اجتماعی گوناگون، از هر نوع آن، به فاصله صد یا دویست متر از هم، فرصت خوبی را برای غیربومیان فراهم کرده تا پیشینه محل زیست کسانی که با آب و برنج روز می گذراندند را از نزدیک ببینند. برای