اعتماد| جبران خلیل جبران در کتاب پیامبر می گوید: فرزندان شما به حقیقت، فرزندان شما نیستند. آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش. این جوهرحیات است که به شوق دیدار خویش هر دم از گوشه یی سر بر می کند. آنها از کوچه وجود شما می گذرند، اما از آن شما نیستند و اگر چه با شمایند، به شما تعلق ندارند. عشق خود را بر آنها نثار کنید، اما اندیشه های تان را برای خود نگه دارید زیرا آنها را نیز برای خود، اندیشه یی دیگر است. جسم آنها را در خانه خود مسکن دهید، اما روح آنها را به آینده واگذارید: چرا که روح آنها در خانه فردا زیست خواهد کرد که شما حتی در رویا نیز نمی توانید به دیدار آن بروید. ممکن است تلاش کنید