گروه زندگی: سکته گوش یک اصطلاح عامیانه پزشکی است که در صورت آسیب دیدگی عصب گوش و از دست رفتن قدرت شنوایی فرد از آن یاد میشود. بهگفته دکتر مریم اعتمادی در مواردی که عصب گوش بنا بر هر دلیلی از بین رفته یا ضعیف شود به گونهای که فرد شنوایی خود را از دست دهد، عوام از اصطلاح سکته گوش استفاده میکنند در حالی که واژه سکته زمانی کاربرد علمی دارد که عصبهای هر ارگان بدن در اثر کمبود اکسیژن با مشکل رو به رو شود. در ست مانند همان وضعیتی که در مورد سکته مغزی اطلاق میشود. وی خاطرنشان کرد البته کمبود اکسیژن تنها یکی از علل از بین رفتن عصب گوش و شنوایی فرد است و در همین خصوص عوامل دیگری نظیر صدای مهیب و تصادفی که در آن استخوان جمجمه شکسته و عصب گوش آسیب ببیند نیز موجب از بین رفتن شنوایی فرد میشود که در اینگونه موارد نمیتوان گفت گوش فرد سکته کرده است. وی با بیان اینکه عصب آسیب دیده گوش به ندرت وضعیت طبیعی و سابق را پیدا میکند گفت: تنها در برخی موارد از جمله اختلالات خود ایمنی و بیماریهای عروقی مغز این امکان وجود دارد که عصب گوش به وضعیت طبیعی خود بازگردد و در سایر موارد از قبیل پیرگوشی یا مواردی که عصب گوش بر اثر ضربه، تصادف یا صدای مهیب دچار آسیب شود بازگشتن عصب غیرممکن بوده و تنها میتوان از سمعک به منظور شنوایی بهتر استفاده کرد.