قرآن، کلام خداوند و کتاب اوست و بدون آنکه مشهود بندگانش باشد، در آن جلوه کرده است؛ ریسمانی الهی است که مردم را به چنگ زدن به آن امر فرموده است.بنابراین، یک طرف ریسمان به دست خداوند و طرف دیگر آن به دست مردم است.

امام علی بن موسی الرضا(ع) از لحاظ علمی منزلت بالایی داشت و از بیست و چند سالگی در مدینه به فتوا می نشست، آن حضرت در حرم پیامبر(ص) می نشست و هرگاه کسی از علمای مدینه در مساله ای در می ماند، همگی به امام(ع) اشاره می کردند و مسائل خود را از ایشان می پرسیدند و امام(ع) هم به آنها پاسخ می گفت. امام رضا(ع) در هر شهری از مدینه تا مرو که اقامت می کرد، مردم پیش او می رفتند و درباره مسایل دینی خود سوال می کردند.