بعضی مسائل سخت و پیچیده و دیرهضم و ثقیل را می گذارم برای ایامی که شهر تق و لق است و بین التعطیلین است و بیشتری ها مسافرت رفته اند و آنها هم که مانده اند سرشان به کارهای مهم تر گرم است و به منتهاالیه «اعتماد» را کاری ندارند. زهی خیال باطل. روی کاغذ سیاه، زیر سنگ سیاه، در چاه ویل، در شب دیجور، با مرکب سیاه بنویسم، آنها که نباید ببینند، می بینند و نکت و لغز و طعنه ها را از آن بیرون می کشند و آنها که باید ببینند و بخوانند، بعید می دانم که ببینند و بخوانند. نه وقت دارند، نه حوصله، نه میل و رغبتی که اوقات خوش شان را با این کرگدن بازی ها تلخ کنند. روز روشنش نمی خوانند، حالاکه بین التعطیلین است و شب