از آن زمان که پای کامپیوتر، لپ تاپ، سی دی و گوشی های همراه و انواع و اقسام رسانه های الکترونیکی و دیجیتالی به خانه ها باز شد، کتابهای رنگ و وارنگ در ابعاد و زمینه های مختلف ادبی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و رمان در کنج قفسه ها و کتابخانه ها در تنهایی و غربت کز کردند، بوی خاک گرفتند و مهجور ماندند. بچه ها دیگر سراغ کتابهای داستان و شعرهای حسن کچل و... نمی روند، پدران کمتر فرصت پیدا می کنند دقایقی کنار کتابخانه بایستند و حداقل دیوان حافظ و حکایتهای ادبی را تورقی بزنند و مادران هم فقط وظیفه خود می دانند دستمال به دست گرفته و هر از چندگاهی مجسمه ها و قاب عکس هایی را که روی قفسه کتابخانه گذاشته اند تمیز کنند و به زدودن غبار از روی کتابها بسنده می کنند. حتی دیگر سراغ کتاب آشپزی رزا منتظمی هم نمی روند!