بیش از یک دهه پیش، جنبشی در اتاق های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی آغاز شد که با نقد وضعیت موجود بر ضرورت ایجاد تغییر و تحول در ساختار، کارکرد و نقش اتاق ها تاکید داشت. این حرکت در پرتو پیروزی تحول خواهان در انتخابات سال 1381 اتاق تهران و بعضی شهرستان ها امکان اجرای بخشی از اهداف و برنامه های خود و فرصت تحقق بخشیدن به جنبه هایی از آرمان هایش را پیدا کرد که یکی از نتایج آن هویت یافتن اتاق های تهران و شهرستان و تحرک چشمگیر آنها بود. اندیشه تحول و تلاش های تحول طلبان، با وجود مخالفت های سنت گرایان و محافظه کاران، پشتیبانی شمار بسیاری از اعضای اتاق ها را به خود جلب کرد و با این پشتوانه جدی توانست با تاکید بر عضوسالاری، حاکمیت اراده متکی به خواست اعضا و اعتقاد به گردش نخبگان، اقتدارگرایی و ریاست محوری حاکم بر اتاق ها را به چالش بکشد.