«وحشت دارم. وضعیت خیلی پیچیده است، نه می شود خاموش نشست، نه می شود حرف زد و نه می شود بعضی چیزها را تحمل کرد.» این جملات از آن یک اپوزیسیون خارج نشین نیست، اینها را کسی گفته که جان و جوانی اش را با مبارزه علیه خودکامگی و خودشیفتگی پهلوی دوم و هزاردستانش، تاخت زده است. مردی که امتحان هایش را پس داده و برادری اش را برای انقلاب، اثبات کرده و 13 سال طعم تلخ حصر و حبس و شکنجه را در راه آزادی و استقلال ایران چشیده است. یک مبارز کهنه کار، یک انقلابی تمام عیار و یک سیاستمدار شناسنامه دار: «ابوالقاسم سرحدی زاده» او سال هاست که گلایه دارد، غصه می خورد و کمتر سخن می گوید. شاه بیت گلایه ها و غصه هایش هم