در چهره اش هیچ نشانی از پشیمانی و ندامت نبود. با اعتماد به نفس خاصی مقابل مان نشست و از رفیق بد و زغال خوب گفت! (چرا اینجوری نگاه می کنید؟ به ما نمی خورد که خبر اختصاصی داشته باشیم؟ خبرهای دیگران خبر است، اختصاصی ما توله سگ است؟)

ما: چی شد؟ چرا کارت به اینجا کشید؟/ عامل پشت پرده (اختصاصی): واقعا نمی دونم. قسمت بود! از همون بار اولی که تو بازی مافیا نقش دن به من افتاد دیگه رفت توی جلدم. نتونستم ازش بیام بیرون. همش فک می کردم تو سیسیلم و مارلون براندو جلوم واستاده. حتی بدون تیله تو دهنم حرف نمی زدم/ ما: مافیا چی چی هست اصلا؟/ عامل پشت پرده(با پوزخند عاقل اندر سفیه): بازی نکردی تا حالا؟ برو