سر به بیراهه نگذاشته ایم اگر «سنتور» ایرانی را وامدار او بدانیم؛ «فرامرز پایور». کسی که 21 بهمن 1311 در تهران و در خانواده ای اهل فرهنگ و هنر تولد و رشد یافت و هجدهم آذر پنج سال پیش، پس از 10 سال ابتلابه عارضه مغزی و توقف فعالیت هنری بر اثر ایست قلبی و مشکل تنفسی درگذشت، کسی است که ردیف موسیقی ایرانی و سپس ساز خود را نزد یکی از موسیقیدانان افسانه ای ایران؛ «ابوالحسن صبا» آموخت و شش سال را در محضرش کسب فیض کرد. او در سال های بعد نزد عبدالله دوامی، موسی معروفی، رکن الدین مختاری و نورعلی خان برومند به فراگیری موسیقی پرداخت تا آنکه خود به چنان زبردستی و چیره کاری رسید که از 26 سالگی، یعنی یک سال