در ماه های گذشته در رسانه های مستقل و معتقد به مصالح و منافع ملی، دیدگاه های صاحب نظران با ساده ترین و سریع ترین شکل، با لحاظ شدن تمامی خطوط قرمز و با درنظرگرفتن شرایط کشور، منعکس می شود به این امید که به روی میز و رویت مسوولان مربوطه برسد. بنابراین به جز خوانندگان و علاقه مندان گیشه ای مطبوعات، روابط عمومی تمامی نهادها و سازمان ها به مفهوم عام باید نکات و مسایل مربوط به حیطه مسوولیت و اختیارات دستگاه خود را به مسوولان مربوطه منعکس کنند. از سوی دیگر مدیران اصلی سازمان ها برای موفقیت مجموعه خود باید به نکات مهم منعکس در مطبوعات عنایت خاص مبذول و دستورات ویژه صادر کنند تا حجم کار اجرایی، نگاه به مطبوعات و توجه به نوشته ها یا پیشنهادات را به فراموشی نسپرده و بدون پاسخ نگذارند. لازم است تمامی وزیران و مسوولان ارشد با نظارت و پیگیری نکات مورد اشاره، آنها را تا مرحله انجام یا رفع پیگیری دنبال کنند و نتیجه را از همان طریق به اطلاع خوانندگان و جامعه برسانند. دیدیم تا آخرین روز حیات دولت دهم، تمامی این دستگاه عظیم بدون توجه به دیدگاه های خیرخواهانه که عمدتا در مطبوعات درج شد، هر آنچه خواست، انجام داد. پس بر دولت فعلی فرض است راهکارهای قانونی را جهت لغو آیین نامه ها و دستورالعمل های نادرست، که هزینه های مضاعف «مالی و نیروی انسانی» را تحمیل می کند، پیدا کند. این امر یک پیش زمینه دیگر هم می طلبد. آزادی های منطقی و حداقلی سیاسی، اجتماعی- فرهنگی در بخش مطبوعات که چشم وگوش ملت هستند بسیار پر اهمیت و واجب است. براساس نص صریح قانون اساسی، این تریبون ها باید از هر لحاظ در آرامش وامنیت و در حد معقول وضعیت اقتصادی، بدون دغدغه فردا باشند تا بتوانند پیوسته ضمن انعکاس دیدگاه جامعه، نقایص امور را حتی در موارد جزیی منعکس کنند تا در برنامه های مجموعه دستگاه های رسمی لحاظ شود.