در جریان انتقادات تندی که علیه دولت مطرح می شود، من هر دو طرف قضیه را دارای نقش می دانم. بسیار مشخص است که مخالفان و منتقدان جدی و تمام عیار دولت در پی این باشند که با هر عمل یا موضع گیری، ایرادی به مجموعه دولت وارد کنند و از این بزنگاه برای خود فرصت سیاسی جدیدی بسازند. این طبیعت رقابت سیاسی است که البته باید در آن مرزهای اخلاق و انصاف رعایت شود. در مقابل اما به نظر می رسد دولت نیز گاهی با موضع گیری های نه چندان لازم و به جا بهانه های مورد نیاز را فراهم می آورد. از جمله پیش کشیدن بحث رفراندوم از همین جنس است. اما نهایتا احتمال اینکه فشارها و حملات جریان رقیب دولت بتواند به موفقیت ختم شود، بیش از هر چیز به استفاده از موقعیتی بستگی دارد که در اختیار دولت است. عدم استفاده یا سوءاستفاده از این موقعیت قطعا پروژه رقبای دولت را با موفقیت همراه خواهد کرد.