(بدان ای سالک عزیز!) آیات و روایات ما نیز مقایسه ای بین زندگی در دنیا و زندگی در آخرت کرده و می گویند: زندگی دنیا یا مظاهر طبیعت به طور کلی بدلی بوده و در برابر آخرت ناچیز و بسیار کم ارزش است. در این آیه شریفه که می فرماید: «فیها ما تشتهیه الانفس و تلذالاعین» (الزخرف - 71) این نکته نهفته است که نعمت های دنیایی محلی از اعراب دارد و بدلی از آن نعم اخروی است. چرا که اگر این گونه نبود، تشبیه و مقایسه آنها با یکدیگر فایده ای نداشت. آنچه در دنیا در دست انسان ها است، نوع بدلی نعمت های بی نهایت اخروی است و خدا با این آیه می خواهد بفرماید: ای کسانی که در وادی حیوانیت غوطه ورید و چیزی جز تنعمات مادی را درک نمی کنید، بهشت بهتر از این دنیا است! یعنی هر چه که بخواهید در آن هست و هر کاری که بخواهید می توانید انجام دهید! این به معنای بی ارزش بودن نعمت های دنیایی نیست، بلکه صرفا بدلی بودن و ارزش پایین تنعمات دنیایی را بیان می فرماید.(1)