از منظر عده ای از تحلیلگران و مورخان معاصر، بزرگ ترین و صبورانه ترین اشتباه سیاسی محمد مصدق زمانی بود که مجلس را تعطیل کرد و در بین مردم کوچه وبازار بر چهارپایه ای ایستاد و فریاد برآورد: «هرجا که ملت است مجلس آنجاست.» به درست یا غلط، مصدق در پی ایجاد کنش سیاسی و برون-رفت از انسداد سیاسی زمانه اش بود. مصدق دست کم ثابت کرد که به یک مطلب عمیقا باور دارد. او می خواست روایت ساز باشد و در بزنگاه تاریخ مردم را روایت کند. خلیل ملکی در عبارت مشهوری مصدق را نه عوامفریب که شیفته عوام معرفی می کرد. با این مقدمه مختصر می توان به طرح این مطلب پرداخت که دولت های بعد از انقلاب همگی در پی راهی برای کنش سیاسی