حضرت فاطمه معصومه(س)دخت گرامی امام موسی کاظم(ع) نهالی بود که دربوستان ولایت روئید و از دانش و فضل اهل بیت(ع) خوشه ها چید. این بانوی فرزانه درسال 173 (ه. ق)در مدینه دیده به جهان گشود و در بیت عصمت و طهارت تربیت یافت و روح و جان را در چشمه فضیلت و حکمت جلاداد و به جایگاه و عظمتی دست یافت که پاداش آن زیارت مدفنش در قم، بهشت عنوان شده است. آن حضرت در کسب دانش و فضیلت تا مرز عصمت پیش رفت و به دلیل ویژگی های اخلاقی و معنوی به کریمه اهل بیت(ع) شهرت یافت. احادیث بسیاری از ناحیه این بانوی بزرگوار و به نقل از پدران ارجمندش نقل شده است، از این رو ایشان را محدثه به معنای راوی حدیث نیز لقب داده اند.

احادیث غدیر، منزلت و احادیث معراج پیامبراسلام(ص) از ناحیه این بانوی پرهیزگار و با سلسله سند های متصل به حضرت زهرا(س) نقل شده است. در ایامی که به دلیل فشار و خفقان دسترسی به امام معصوم برای شیعیان و پیروان ایشان مشکل بود، حضرت معصومه(س) پاسخگوی سوالات پیروان مکتب نبوی(ص) بود. بعداز مرگ هارون الرشید و کاهش فشار و خفقان عباسیان به دلیل رقابت میان امین و مامون، حضرت معصومه(س) به دامنه فعالیت های علمی خود توسعه داد. یک سال پس از سفر اجباری امام رضا(ع) به مرو، به قصد حضور در کنار برادر به سمت خراسان حرکت کرد، اما در میانه راه - ساوه - به بیماری سختی مبتلاشد و به درخواست خودش به شهر قم که پایگاه شیعیان و محبان اهل بیت(ع) بود منتقل شد. در این شهر با استقبال باشکوهی مواجه شد، اما قبل از آنکه فرصتی برای بهره مندی از دانش سرشارش فراهم آید پس از 17 روز چشم بر جهان فروبست و به دیار باقی شتافت. وفات کریمه اهل بیت(ع) بر عموم مسلمانان بویژه بر مجاورین آن بانوی بزرگوار که به تعلیم و ترویج شریعت محمدی(ص) اشتغال دارند تسلیت باد.