آرشیو یکشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۳، شماره ۲۲۳۲
روزنامه فردا
۲۰
آمبولانس

هر دوره، دقیقا چی شد؟

پوریا عالمی
دوره هاشمی رفسنجانی

دوره سازندگی. یعنی دوره ای که یکسری می روند تو کار ساخت وساز. یکسری یاد می گیرند ساخت وپاخت کنند. مردم متوجه می شوند باید با هر شرایطی بسازند. عده ای آموختند به هر سازی برقصند. عده ای هم سعی کردند خودشان را بسازند.

دوره محمد خاتمی

دوره اصلاحات. یعنی دوره ای که قرار بود همه چیز اصلاح شود، جز خود اصلاحات. برای همین بخشی از اصلاح طلبان بعد از مدتی تبدیل به محافظه کار شدند و اصلاحات را می پاییدند که اصلاح نشود. دوره گفت وگوی تمدن ها؛ که تمدن ها برایشان سوال پیش آمده بود این آقای خاتمی کسی توی داخل، پای حرفش نمی نشیند و تا حرفی می زند تلویزیون و بقیه می گذارند توی کاسه اش، بعد این چی دارد به ما بگوید. دوره بهار اصلاحات؛ یعنی چندسال پیش بهار رفته بودیم مطبوعات حالاولی هرروز میریم توی کجا؟ خب حالا....

دوره محمود احمدی نژاد

دوره رایحه خوش خدمت. منتها یا معنی رایحه را نمی دانستند یا معنی خوش را، که چنین عطری فضا را آکنده است. ولی معنی خدمت مشخص است چون خوب به خدمت ما رسیدند که دستشان درد نکند ایشالافرصتی دست بدهد ما هم خدمتشان برسیم و محض احتیاط تشکر کنیم.

دوره حسن روحانی

دوره اعتدال. یعنی در این دوره مردم باید اعتدال را حفظ کنند و خیلی غر نزنند. مردم باید اعتدال را حفظ کنند و یارانه شان را به خاطر بودجه دولت نگیرند. مردم باید اعتدالشان را حفظ کنند و به خاطر بودجه دولت، 20، 30میلیون سربازی شان را بخرند.

دوره پوریا عالمی

دوره آمبولانس. دوره سروته. دوره از هرنظر بی ضرر. دوره گم شدن در افق. دوره افق گرایی. یعنی؛ رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی و داد پهلوانان و دانشمندان جوان را دربیاوری تا داد مردم را بستانی.